μετά από πολλούς αιώνες το συγκλονιστικό κίνημα της Μεταρρύθμισης στη Θρησκεία, ο επιστημονικός εγκεφαλισμός στη μόρφωση, η Γαλλική Επανάσταση στην κοινωνία και το ναπολεόντειο επεισόδιο στην πολιτική, τριών δηλαδή αιώνων αστάθειες, περιπέτειες και παραστρατήματα, κατάληξαν ασυναίσθητα στην πλουτοκρατική οργάνωση που εξουσιάζει αποκλειστικά εδώ κι ένα αιώνα τον κόσμο, φτιασιδωμένη με το φημισμένο φτιασίδι: «λαϊκή κυριαρχία».
Πιοτρ Κροπότκιν (Pyotr Kropotkin) [Ι. Ζερβός] Η Αναρχία Ηριδανός, σελίδα 7
τίποτε δεν θα γίνει αν η κοινωνική επανάσταση δεν αρχίσει από το μοίρασμα των προϊόντων κι αν δεν εξασφαλίσει σε όλους ό,τι χρειάζεται για την συντήρηση –δηλαδή την κατοικία, την τροφή, το ντύσιμο
Πιοτρ Κροπότκιν (Pyotr Kropotkin) Η Αναρχία Ηριδανός, σελίδα 70
το πρώτο έργο της κοινωνικής επανάσταση πρέπει να είναι η υλική εγγύηση της συντήρησης για όλα τα μέλη της κοινότητας
Πιοτρ Κροπότκιν (Pyotr Kropotkin) Η Αναρχία Ηριδανός, σελίδα 71
Η ξέρα, πράγματι, που όλες οι περασμένες επανάστασες τσακίστηκαν πάνω σ’ αυτήν, ήταν η έλλειψη οργανωτικής πρωτοβουλίας μέσα στις λαϊκές μάζες. Έχοντας θαυμαστή αντίληψη στην επίθεση, ο λαός βρισκότανε λειψός σε πρωτοβουλία για την οικοδόμηση του νέου κοινωνικού κτιρίου. Αναγκαστικά το παραιτούσε τότε στις μορφωμένες τάξες, στους αστούς, που είχαν αυτοί το κοινωνικό τους ιδανικό κι ηξέρανε λίγο πολύ τι θέλανε να ξεφυτρώσει για ωφέλειά τους, από την κοινωνική περιπέτεια. Σε μια επανάσταση το γκρέμισμα δεν είναι παρά ένα μέρος του προορισμού του επαναστάτη. Χρωστά και να ξαναφτιάσει και το ξανάφτιασμα θα γίνει ή σύμφωνα πάλι με τους τύπους του παρελθόντος, τους μαθεμένους από τα βιβλία, και που θα πρέπει να επιβληθούνε στο λαό· ή αλλιώς, σύμφωνα με τη λαϊκή ευφυΐα, που αυθόρμητα σε κάθε χωριουδάκι και σε κάθε κέντρο πόλης θα καταπιαστεί να χτίσει τη σοσιαλιστική κοινωνία. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται ο λαός να ‘χει ένα ιδανικό. Για να γίνει αυτό πρέπει κυρίως να ‘χει ανάμεσά του τους ανθρώπους τους προικισμένους με πρωτοβουλία.
Πιοτρ Κροπότκιν (Pyotr Kropotkin) Η Αναρχία Ηριδανός, σελίδα 98
Σε μια επανάσταση το γκρέμισμα δεν είναι παρά ένα μέρος του προορισμού του επαναστάτη. Χρωστά και να ξαναφτιάσει
Πιοτρ Κροπότκιν (Pyotr Kropotkin) Η Αναρχία Ηριδανός, σελίδα 98
Ένιωθα πως ήμουν επαναστατημένος κι ήθελα να καταλάβω την επανάστασή μου.
Φερνάντο Πεσόα (Fernando Pessoa) ο αναρχικός τραπεζίτης Κατσάνος, σελίδα 16
Στη Γαλλική επανάσταση είχες να διαλέξεις μεταξύ του θηριώδη Ροβεσπιέρου και του μεγάλου Δαντόν. Προτίμησες τη θηριωδία κι έστειλες την αρετή και την ευγένεια στη γκιλλοτίνα.
Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich) Άκου, ανθρωπάκο! αποσπερίτης, σελίδα 87
Διέδωσες το παραμύθι, κι ο Ανθρωπάκος ο άντρας σου το ‘χαψε σα χάνος, ότι εσύ είσαι «Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ», Γυναικούλα. Μα δεν είσαι. Είναι αλήθεια, ανακοινώνεις καθημερινά, στις Εβραϊκές ή στις Χριστιανικές εφημερίδες πώς, και πότε, η κόρη σου θ’ αγκαλιάσει έναν άντρα. Αυτό όμως δεν ενδιαφέρει κανένα σοβαρό άτομο. «Κοινωνία» είμαι εγώ και ο ξυλουργός και ο κηπουρός και ο δάσκαλος και ο γιατρός και ο εργάτης. Αυτό είναι η κοινωνία και όχι εσύ, μικρή, καρκινική, άκαμπτη, υποκρίτρια γυναικούλα. Δεν είσαι η ζωή, είσαι η διαστρέβλωσή της. Εγώ όμως καταλαβαίνω γιατί οχυρώθηκες στο κάστρο του πλούτου. Ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσες να κάνεις βλέποντας όλη τη μικρότητα των ξυλουργών, των κηπουρών, των γιατρών, των δασκάλων και των εργατών. Μέσα στο πλαίσιο της αρρώστιας αυτής, ήταν η πιο συνετή σου κίνηση. Όμως η μικρότητα και η μικροπρέπεια σού έχει ποτίσει τα κόκκαλα με τη μορφή της δυσκοιλιότητάς σου, των ρευματισμών σου, της υποκρισίας σου, της άρνησης της ζωής σου. Είσαι δυστυχισμένη φουκαριάρα γυναικούλα, γιατί τα παιδιά σου ξεστρατίζουν, οι κόρες σου γίνονται πόρνες, ο άντρας σου μαραίνεται και η ζωή σου σαπίζει και μαζί της οι ιστοί σου. Δεν μπορείς να μου πουλήσεις παραμύθια, Μικρή Κόρη της Επανάστασης. Σε έχω δει ξεγυμνωμένη.
Βίλχελμ Ράιχ (Wilhelm Reich) Άκου, ανθρωπάκο! αποσπερίτης, σελίδα 118
Κάθε λόγος για την εξέγερση ως συστατικού όρου και ουσίας του εξεγερμένου ανθρώπου θεμελιώνεται, ή οφείλει να θεμελιώνεται, πάνω σε μια διαφορά. Η εξέγερση δεν ισοδυναμεί, ούτε μπορεί να ταυτίζεται με την κοινωνική επανάσταση ή την κοινωνική ανατροπή. Η κοινωνική επανάσταση και η ανατροπή ανήκει στη σφαίρα του συλλογικού, προϋποθέτει τη συλλογική δράση και ως φορέα της έχει το δρων ιστορικό υποκείμενο, που κινείται εντός της προοπτικής της γραμμικής κίνησης της ιστορίας την οποία αποδέχεται ως πεδίο μοναδικό και αποκλειστικό της δράσης του. Αντίθετα, η εξέγερση ανήκει στη σφαίρα του ατομικού-υπαρξιακού και συγκροτείται ως όρος εκ των ουκ άνευ επιθυμίας του ανθρώπινου υποκειμένου για την επιδίωξη και την επίτευξη της εσωτερικής εκείνης συνθήκης ατομικής ελευθερίας, η οποία όχι μόνο δεν αποδέχεται και δεν απικροτεί κανένα κοινωνικό/ιστορικό μόρφωμα ως ικανό να διασφαλίσει την ελευθερία, αλλά και αντιτίθεται ουσιωδώς προς κάθε δράση εντός της σφαίρας του συλλογικού/κοινωνικού/πολιτικού.
Στέφανος Ροζάνης Ομοίωμα Δημοκρατίας εξάρχεια, 2013, σελίδα 83
Η εξέγερση δεν ισοδυναμεί, ούτε μπορεί να ταυτίζεται με την κοινωνική επανάσταση ή την κοινωνική ανατροπή.
Στέφανος Ροζάνης Ομοίωμα Δημοκρατίας εξάρχεια, 2013, σελίδα 83
η κοινωνική επανάσταση εγκλωβίζει την ατομική ελευθερία μέσα στο σχήμα και την αναγκαιότητα του κοινωνικού της σκοπού και πεπρωμένου
Στέφανος Ροζάνης Ομοίωμα Δημοκρατίας εξάρχεια, 2013, σελίδα 83
η αστική επανάσταση οδήγησε τον επαναστατημένο άνθρωπο στην κατάσταση του βιομηχανικού εργάτη, η σοσιαλιστική επανάσταση οδήγησε τον επαναστατημένο άνθρωπο στην κατάσταση του εργάτη των κολχόζ και της κολεκτίβας
Στέφανος Ροζάνης Ομοίωμα Δημοκρατίας εξάρχεια, 2013, σελίδα 83
Ο αγρότης της Γαλλικής Επανάστασης, ο άνθρωπος του γαιοκτήμονα, θα κάνει επανάσταση για να ξεφύγει από τη δουλεία και θα γίνει δούλος στα αστικά εργοστάσια, θα γίνει δηλαδή προλετάριος. Αντίστοιχα στη ρωσική επανάσταση ο άνθρωπος της γης, ο κολίγος, θα κάνει μια επανάσταση, όχι για να επιστρέψει σε ένα αστικό καθεστώς αλλά αναζητώντας την ελευθερία του, και θα τοποθετηθεί στα κολχόζ ενός σοβιετικού συστήματος.
Στέφανος Ροζάνης Ομοίωμα Δημοκρατίας εξάρχεια, 2013, σελίδα 88
Ο νέος κλάδος, ο οποίος ονομάστηκε τοπολογία, περιγράφει το χαρακτήρα του γεωμετρικού αντικειμένου χωρίς να προσφεύγει σε μετρήσεις. Η επανάσταση άρχισε με την εργασία ενός ελβετού μαθηματικού, του Λέοναρντ Όιλερ.
George G. Szpiro η «εικασία» του Πουανκαρέ Τραυλός, 2009, σελίδα 84
το σχέδιο της διαρκούς επανάστασης
Ραούλ Βανεγκέμ, Ρολάν Ρουρ (Raoul Vaneigem, Roland Roure) Η μουσική του ζώντος - νότες χωρίς αξία Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 21
διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους ρεφορμιστές της επιβίωσης και τους εξεγερμένους της θέλησης για ζωή
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 5
Το κοινωνικό ζήτημα έπαψε να τίθεται σε όρους κατανομής του έχειν. Τώρα εμφανίζεται ως αυτό που πάντοτε ήταν στην πραγματικότητα, μια κατασκευή του συγκεκριμένου είναι
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 6
ρουλέτα τού προβιβασμού και της θεαματικής επιτυχίας
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 7
Μ’ αυτό τον τρόπο ενοποιείται αντιφατικά μια αστική τάξη που όλη της η πρακτική τη συνδέει με την οργάνωση της επιβίωσης. Ενώ ταυτόχρονα στο άλλο άκρο το προλεταριάτο συσπειρώνει όλους όσους έχουν εμπλακεί, χωρίς πραγματική δυνατότητα ελέγχου, σ’ ένα σύστημα ανταλλαγής δίχως τελειωμό όπου όλα είναι διευθετημένα για να τους αποσπάσουν από τον εαυτό τους και να τους καταστρέψουν, καθώς ο χρόνος και η δύναμη της ζωής μετασχηματίζονται σε χρόνο και δύναμη εργασίας, ο χρόνος και η δύναμη εργασίας σε μισθό, ο μισθός σε αντικείμενο αναπαράστασης, σε αναπαραστάσεις αντικειμένων και δευτερευόντως σε μέσα συντήρησης, οι εικόνες και τα καταναλώσιμα αγαθά σε ρόλους, και όλα αυτά σε επιβίωση μέσα σε μια διαδικασία που τείνει –δίχως να το κατορθώνει και δίχως ο προλετάριος να μπορεί να διαλυθεί μέσα της έστω κι αν θα το ήθελε– να επεκτείνει την επιβίωση στο σύνολο της ύπαρξης.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 7
ενοποιείται αντιφατικά μια αστική τάξη που όλη της η πρακτική τη συνδέει με την οργάνωση της επιβίωσης
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 7
ο χρόνος και η δύναμη της ζωής μετασχηματίζονται σε χρόνο και δύναμη εργασίας
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 7
θεαματική-εμπορευματική κοινωνία
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 8
κοινωνία της επιβίωσης
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 8
δεν υπάρχει τίποτα πιο επιτακτικό, για όποιον προετοιμάζει τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση με την άρνηση της επιβίωσης, από το να επεμβαίνει δίχως υπεκφυγές ούτε επιφυλάξεις ενάντια σ’ ένα σύστημα που δεν καταστρέφεται από μόνο του παρά μόνο καταστρέφοντας ταυτόχρονα κι εμάς. Η μοναδική προέλευση του “κόμματος” του ξεπεράσματος θα είναι ένας τέτοιος αγώνας, αποτελεσματικός και ορμητικός.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 8
Αν δεν είναι αποφασισμένος να αφανίσει την εξουσία του εμπορεύματος και να την αντικαταστήσει με την απόλυτη εξουσία της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης, ο προλετάριος στερημένος εν ονόματι της εξασφαλισμένης επιβίωσης από κάθε δυνατότητα να μεταμορφώσει την καθημερινή ζωή και τις συνθήκες της, δεν έχει άλλο μέλλον από μια προλεταριοποίηση που θα τον κάνει να αναπολεί με νοσταλγία ακόμα και το ζοφερότερο παρελθόν του.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 9
Στην αγορά της κουλτούρας, το βιβλίο είναι πρώτα απ’ όλα μια ανταλλακτική αξία. Πουλιέται και αγοράζεται όπως ένα αίρ-κοντίσιονινγκ ή μια ηλεκτρονική φυσαρμόνικα.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 12
Αφού υπήρξε το καταφύγιο της χαριστικότητας και, στη ρομαντική εποχή, ο ναός ο απαγορευμένος στους εμπόρους, η κουλτούρα ενέδωσε στη λογική του κυρίαρχου οικονομικοκοινωνικού συστήματος. Εισχωρεί στην οικονομία σαν είδος πολυτελείας προσιτό σε όλους, ενώ το θέαμα, απορροφώντας την, προσδίδει στις οφθαλμαπάτες τής υποκειμενικής πραγμάτωσης την ετικέτα της πνευματικότητας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 13
Με τις παρελθοντικές της μεγαλοπρέπειες, η κουλτούρα φέρνει στον θεαματικό κόσμο την ψευδαίσθηση μιας ιστορικής διάστασης.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 13
Μεριμνώντας άλλοτε για δόξα ή υστεροφημία, οι καλλιτέχνες, οι στοχαστές, οι ευάρεστοι φαφλατάδες τού άχρηστου κατατάσσονται σήμερα σαν καταρτισμένοι εργαζόμενοι στα εργοστάσια της γλώσσας, όπου οι λέξεις που έχουν σουξέ τούς πληρώνουν με μάρκες κύρους, με νόμισμα αφεντικού.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 14
Η κουλτούρα εντάσσεται στους αυτορυθμιστικούς μηχανισμούς της εξουσίας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 14
μια ζώνη πρόσφορη για το σαμποτάζ και την εκτροπή-οικειοποίηση, για την άμεση ανατρεπτική δράση του “κόμματος” του ξεπεράσματος
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 15
Παρόμοια όπως η γλώσσα της εξουσίας δεν κατορθώνει να υποκαταστήσει την ποίηση, και η ζωή δεν ανάγεται ολοκληρωτικά σε επιβίωση, έτσι και το εμπορευματικό σύστημα αποτυγχάνει να μετασχηματίσει την πολιτιστική δημιουργία σε καθαρό εμπόρευμα.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 17
η δημιουργικότητα, που αναβάλλεται μέσα στο πολιτιστικό έργο, αξίζει να αναλάβει την πορεία της, να ξαναπάρει τη ριζοσπαστικότητά της, να ξαναγυρίσει στην καθημερινή ζωή για να ολοκληρωθεί μέσα της σημαδεύοντάς την με τη δύναμη της υποκειμενικότητας
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 18
το ψέμα συνίσταται στο να μιλάνε για κουλτούρα χωρίς να λένε θέαμα
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 19
όλες οι εικόνες μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα, από τα θερμόμετρα σε μορφή ψωλής μέχρι τους αρχηγούς κρατών με μορφή μουνιού· η απαγόρευσή τους συμμετέχει στο παιχνίδι της αξιοποίησής τους – ακόμα κι ένας έξυπνος μπάτσος το καταλαβαίνει
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 19
Στο σύστημα θανάτου που μας εξουσιάζει, αντιτάσσεται η επιλογή της ολικής χειραφέτησης, του ξεπεράσματος, της κοινωνικής αρμονίας, της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 20
Πριν καν ο φετιχισμός του εμπορεύματος επεκταθεί σ’ όλες τις όψεις της ζωής, η συνείδηση η ευαίσθητη απέναντι στους κινδύνους που απειλούσαν το άτομο και η φροντίδα για την αποφυγή τους, μέσω της θεωρητικής και πρακτικής αναζήτηση μιας αληθινής κοινωνικής αρμονίας, εκδηλώνονται σε διάφορους βαθμούς υψηλής βίας στους Σαντ, Μπλέικ, Φουριέ, Μαρξ, Χέλντερλιν, Κερντερουά, Ντεξάκ, Λωτρεαμόν, Στίρνερ, Μπακούνιν, Ραβασόλ, Μποννό, Λιμπερτάδ, Πουζέ, Μάχνο, Ντουρρούτι. Ποιες ιστορικές περιστάσεις, ατομικές και συλλογικές, παρακινούν στην προφητική έκφραση ή στην κριτική ανάλυση; Ποια είναι η βαθύτερη ενότητα ανάμεσα στον Υπερίωνα και τον ιλλεγκαλισμό; Πώς ο Κερντερουά και ο Λωτρεαμόν αναγγέλουν την Κομμούνα σαν αντικειμενκοί ποιητές; Να μερικά προβλήματα που οποιοσδήποτε φοιτητής, άμα είναι αρκετά προικισμένος για να κάψει το πανεπιστήμιο –κτίριο και ιδεολογία–, θα έλυνε χωρίς κόπο μετά από την καλή χρήση του πετρελαίου και της κριτικής τους. Δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον παρά μόνο ανάμεσα σε δύο εφόδους κατά του εμπορεύματος.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 20
Θεμελιωμένη στο σύστημα της απόλυτης ανταλλαγής, η κοινωνία τής επιβίωσης παρασύρει στον δαιμονικό κύκλο τής αλληλοανταλλαξιμότητας τις αξίες και αρχές που είναι κοινά αποδεκτές και μοναδικά παραβιασμένες.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 21
Το εμπορευματικό σύστημα παράγει την αντικειμενικότητα του κενού μέσω μιας αναπτυξιακής πορείας που απορροφά κάθε ανθρωπιά προς όφελος της συγκεκριμένης και καταπιεστικής αφαίρεσής της.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 21
Αυτό που βαραίνει πάνω μας δεν είναι πια το κεφάλαιο αλλά η λογική του εμπορεύματος, δεν είναι πια η εξουσία ενός ανθρώπου ή μιας τάξης που έχουν συνείδηση της κυριαρχίας τους, ούτε καν μιας κυνικής κάστας, αλλά η ιθύνουσα μηχανή της οποίας οι ιθύνοντες, όπως ο αξιωματικός της Αποικίας Καταδίκων του Κάφκα, δεν είναι παρά αξιοκαταφρόνητα γρανάζια καταδικασμένα στη σκουριά τού εμφράγματος και της πρόωρης μαλάκυνσης εγκεφάλου.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 21
Η ιδιότητα του πολίτη ταυτίζεται με το δικαίωμα εισβολής και συμμετοχής στο θέαμα
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 22
το κατεστραμμένο πάθος μεταμορφώνεται σε πάθος καταστροφής
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 23
Έστω κι αν είναι πασίγνωστο, στα γραφεία και στα εργοστάσια, ότι οι αρχηγοί βρωμάνε, είναι καλό να ξέρουμε στο εξής ότι δεν έχουν παρά την οσμή του εμπορευματικού συστήματος το οποίο προστατεύουν. Και παντού όπου υπάρχουν αρχηγοί μπορείς να μυρίσεις το κράτος και την ιεραρχημένη εξουσία που αποτελεί την ουσία του.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 23
Ο Μάης του 1968 αποκάλυψε στον μεγαλύτερο αριθμό αυτό που η ιδεολογική σύγχυση πάσχιζε να συγκαλύψει, την πραγματική πάλη ανάμεσα στο “κόμμα” της αποσύνθεσης και το “κόμμα” του ολικού ξεπεράσματος. Στη συνέχεια η αμπώτιδα του επαναστατικού κινήματος, το οποίο έφερε μέσα του τη συλλογική πραγμάτωση των ατομικών επιθυμιών, απώθησε στη σφαίρα του θεαματικού την ανάμνηση της αυθεντικότητα, που βιώθηκε χωρίς συνέπεια. Αναμφίβολα, η γιορτή που διακόπηκε σήμανε τη βάναυση επάνοδο σ’ όλα τα άγχη, σ’ όλες τις φαντασιώσεις της απονέκρωσης, αλλά η γενική δυσαρέσκεια φέρει το σημάδι του χτυπήματος που κόντεψε να την αδειάσει σαν να ήταν πυώδες απόστημα. Η θεαματική-εμπορευματική κοινωνία επαναφομοίωσε, στα πλαίσια μιας νέας διχοτομίας, ένα μεγάλο μέρος των δυνάμεων που είχαν στραφεί ριζικά εναντίον της.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 23
πάλη ανάμεσα στο “κόμμα” της αποσύνθεσης και το “κόμμα” του ολικού ξεπεράσματος
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 23
Η εξεγερσιακή πραγματικότητα του Μάη εξαφανίζεται κάτω από το ψέμα και εντάσσεται στην προοπτική της εξουσίας
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 24
Δεδομένου ότι η επανάσταση δεν υπάρχει για την εξουσία έξω από το θέαμα, ο “δεξισμός” και ο αριστερισμός εκφράζουν στα πλαίσια της κυρίαρχης γλώσσας την αναγκαία επαναφομοίωση της πραγματικής σύγκρουσης. Άλλωστε, αν το “κόμμα” του ξεπεράσματος αργήσει να εκδηλωθεί αποτελεσματικά, τίποτα δεν θα αντιταχθεί στο ξέσπασμα ενός τερατώδους και αιματηρού εμφυλίου πολέμου, σύμφωνα με τα μελοδραματικά πρότυπα του φασισμού και του αντιφασισμού.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 25
Όσο ηλίθια κι αν είναι, η αριστερίστικη ιδεολογία –ακριβώς επειδή είναι ηλίθια– διατηρεί τα ίχνη γης ριζοσπαστικής θεωρίας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 26
ολικής κριτικής
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 26
του ξεπεράσματος της δημιουργικότητας, της αμεσότητας
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 28
Αν ο καπιταλισμός πάθαινε κρίσεις, το θεαματικό-εμπορευματικό σύστημα δεν κινδυνεύει καθόλου απ’ αυτή την πλευρά, για τον απλούστατο λόγο ότι βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση κρίσης
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 30
αν το κόμμα του ξεπεράσματος δεν κατορθώσει να αφανίσει τις συνθήκες της επιβίωσης, αυτό θα σημάνει την αυτοκαταστροφή για όλους
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 30
Αν η μέγγενη σφίξει ακόμα περισσότερο, πολλοί θα θεωρήσουν προτιμότερο να πεθάνουν προφέροντας στον εαυτό τους την απόλαυση να πάρει μαζί του, με τη βόμβα, με το μαχαίρι ή με τον όλμο, τους πρώτους αξιωματικούς της επιβίωσης που θα βρεθούν μπροστά του: δικαστές, παπάδες, μπάτσους, αφεντικά, προϊσταμένους. Να οι συνθήκες που ο Κερντερουά, ο Μαλντορόρ, οι Σκύθες τού Μπλοκ και ο Αρτώ καλούσαν από τα έγκατα της καταπιεσμένης υποκειμενικότητας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 31
ο πόλεμος των φτωχών που θέλουν να παραμείνουν έτσι και των φτωχών που θέλουν να πάψουν να είναι φτωχοί
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 31
Αν δεν σώσουμε το παιγνιακό, θα σωθεί ενάντια σε μας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 32
πρέπει να καταστραφεί το εμπορευματικό σύστημα και να μπουν οι βάσεις της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 33
Η θεαματική οργάνωση παρακινεί επιτακτικότερα στη βία απ’ ό,τι οι αναρχικοί του παρελθόντος.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 33
Αν το προλεταριάτο δεν αυτοκαταστραφεί γρήγορα βάζοντας τέλος στην ταξική κοινωνία, στην κοινωνία της επιβίωσης, στο θεαματικό-εμπορευματικό σύστημα, στην προοπτική της εξουσίας, αν δεν θεμελιώσει τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση, την κοινωνική αρμονία μέσω του παιχνιδιού των κυρίαρχων συνελεύσεων και των συμβουλίων τους, τότε η δυσανεξία της επιβίωσης κινδυνεύει να γενικεύσει το εξαρτημένο ανακλαστικό του θανάτου.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 35
Αν το βάρος μιας τέτοιας κοινωνικής αντιστροφής, που ενθαρρύνεται αντικειμενικά από τη λογική του εμπορεύματος, μπλοκάρει την αντιστροφή προοπτικής, αποκλείσει το ολικό ξεπέρασμα, δημιουργήσει απόγνωση ακόμα και στην επαναστατική συνείδηση, απομονώσει και καταστρέψει τις απόπειρες εξέγερσης, δεν θα μας απομείνει παρά μόνο το παιχνίδι της καταστροφής προς όλες τις κατευθύνσεις, η απόλαυση αυτοκτονίας της τρομοκρατίας το άτακτο πιστολίδι ενός κοινωνικού γουέστερν όπου όλοι αξίζουν τη σφαίρα που τους χτυπάει. Όλα ή τίποτα, αλλά όχι την επιβίωσης. Επανάσταση ή τρομοκρατία.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 35
Όλα ή τίποτα, αλλά όχι την επιβίωσης. Επανάσταση ή τρομοκρατία.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 36
όλα όσα θυμίζουν τις ονειροπολήσεις της υποκειμενικότητας και τις ελπίδες της θέλησης για ζωή εξακολουθούν να ασκούν, παρ’ όλα τα ιδεολογικά περιβλήματα, μια μαγνητική δύναμη στους περισσότερους
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 36
βασική αρχή κάθε ιεραρχίας, κάθε θυσίας, κάθε διαχωρισμού: τη διαίρεση μεταξύ διανοητικού και χειρωνακτικού
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 37
Από αυτούς που ετοιμάζονται να δράσουν μονάχοι επειδή ξέρουν ότι χιλιάδες άλλου θα δράσουν προς την ίδια κατεύθυνση, θα γεννηθεί το “κόμμα” του ξεπεράσματος, αυτή η αναβίωση
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 39
Στο μέτρο που συνεχίζεται η διαδικασία συσσώρευσης και κοινωνικοποίησης του εμπορεύματος, η παλιά αντίθεση μεταξύ ιδιωτικού και κρατικού καπιταλισμού αυτοαναιρείται μέσα στην ολοκληρωτική πραγματικότητα του θεαματικού-εμπορευματικού συστήματος.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 40
η ζωή μετατρέπεται σε επιβίωση
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 40
Η ρίζα της θεαματικής-εμπορευματικής κοινωνίας είναι το εμπόρευμα, το είναι και το αντικείμενο που έχουν μετασχηματιστεί με ολοκληρωτικό τρόπο σε ανταλλακτική αξία. Η ρίζα της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης είναι ο ίδιος ο άνθρωπος, το συγκεκριμένο άτομο μέσα στην ενωτική και συλλογική πορεία απελευθέρωσής του.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 40
Η γοητεία που ασκεί σήμερα ο σιτουασιονισμός δείχνει ότι η ριζοσπαστική θεωρία έχει αγγίξει μια φράξια του προλεταριάτου, αλλά αυτή η φράξια την έκανε κτήμα της μόνο αποσπασματικά. Επειδή η φράξια που αγγίχτηκε ήταν η φράξια των διανοητικά εργαζομένων, επειδή διέθετε πολύ λίγη αποτελεσματικότητα στον αγώνα εναντίον του εμπορευματικού συστήματος, επειδή το σταλινικό γκέτο απομόνωσε την εργατική φράξια, κτλ. Αλλά επίσης επειδή η πρακτική της ριζοσπαστικότητας δεν είχε αρκετή ακρίβεια.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 41
η πρακτική της ριζοσπαστικότητας δεν είχε αρκετή ακρίβεια
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 41
τα ατομικά πάθη δεσπόζουν και αλληλοσυναρμόζονται, από ένα ανατρεπτικό παιχνίδι όπου η βιωνόμενη περιπέτεια δοκιμάζει, με εκτροπές-οικειοποιήσεις και σαμποτάζ, την καταστροφή του εμπορεύματος και τη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 41
Αδυνατώντας να κλονίσει άμεσα τις αλλοτριωτικές συνθήκες, η επιθετική τακτική συνίστατο στο να τα βάζεις με πρόσωπα, να αντιμετωπίζεις σαν εχθρό οποιονδήποτε συμπαρατασσόταν με τις κυρίαρχες συνθήκες.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 42
πρακτική του ανατρεπτικού παιχνιδιού
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 42
Όπου υπάρχει ανταλλαγή δεν υπάρχει απόλαυση. Πάψτε να εγκαταλείπετε τη ζωή για τη σκιά, να βουλιάζετε στην πλήξη, να γίνεστε “αγωνιστές” του μιλιταντισμού, να δουλεύετε, να ιεραρχείτε, να παραιτείστε, να προγραμματίζετε
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 42
Πάψτε να εξοικονομείτε τη μηδαμινότητα. Χαλαρώστε, και δίχως προσπάθειες ξαναανακαλύψτε την περιπέτεια του σαμποτάζ και της εκτροπής-οικειοποίησης, μάθετε να παίζετε, μονάχοι ή μαζί με άλλους, την καταστροφή του εμπορευματικού συστήματος, με κινδύνους και απολαύσεις.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 42
Η θεωρία δεν κατανοείται ριζοσπαστικά όσο δεν δοκιμάζεται. Δεν αγγίζει παρά μόνο επιφανειακά το άτομο που δεν ανακαλύπτει μέσα της τη χρήση που μπορεί να αντλήσει απ’ αυτήν τη θέλησή του για ζωή. Έξω από μια τέτοια ενότητα, τα πάθη μπλοκάρονται, στρέφονται ενάντια στον εαυτό τους, η θεωρία κατατεμαχίζεται
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 43
Για όποιον όμως ανακαλύπτει ξαφνικά τη μοναδικότητα του υποκειμενικού του σύμπαντος, την πολλαπλότητα των επιθυμιών, τη βιαιότητα της θέλησης για ζωή, τι το πιο αθώα ευχάριστο από τη χειρονομία να πετάξει στη μηχανή των καθημερινών καψονιών λίγα παλιοσίδερα; Το “κόμμα” του ξεπεράσματος θα γεννηθεί από τέτοιες χειρονομίες, από τέτοια άτομα.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 43
τι μπορεί να κάνει κάθε άτομο για να καταστρέψει ό,τι το καταστρέφει, πολλαπλασιάζοντας τις πιθανότητές του για μια αυθεντική ζωή; Από την απάντηση των γεγονότων θα προέλθει η γενικευμένη αυτοδιεύθυνση.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 43
είναι προτιμότερο η ριζοσπαστική θεωρία να κοινοποιείται αδιαχώριστα μέσα στη διάδοση των μεθόδων σαμποτάζ και εκτροπής-οικειοποίησης και να αναλογεί στους ανατρεπτικούς παίκτες να τη μεταδώσουν με της σειρά τους, με όλα τα μέσα, διαδίδοντας τις ιδιαίτερες τεχνικές τους και τους τύπους δράσης
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 44
Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει ούτε ένα εργοστάσιο, ούτε ένα γραφείο, όπου να μην εφαρμόζονται με αγαλλίαση το σαμποτάζ και η εκτροπή-οικειοποίηση. Είναι αρκετό να τα γενικεύσουμε μέσω της συνείδησης του εγχειρήματος που συνενώνει τον αφανισμό του εμπορευματικού συστήματος και τη μαθητεία στη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση. Η παρουσία της ολικής κριτικής δίνει στη δράση που αναλήφθηκε ενάντια σε ορισμένα κομμάτια τού εμπορεύματος τον μέγιστό της βαθμό αποτελεσματικότητα, ατιμωρησίας και απόλαυσης. Αποτελεί την επαναστατική διάσταση στην ατομική καθημερινή ανατροπή και χειραφέτηση, το άνοιγμα προ το συλλογικό ξεπέρασμα, την εγγύηση της τακτικής και στρατηγικής ορθολογικότητας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 44
Είναι σημαντικό να αποδείξει ο καθένας ατομικά την αυτονομία του και την αποτελεσματικότητά του ώστε, συνηθισμένος να δρα μονάχος με τη συνείδηση ενός κοινού εγχειρήματος –να παίρνει πάνω του τις επιτυχίες όπως και τις αποτυχίες του–, να μάθει να μην ανέχεται ποτέ να ενεργούν εν ονόματί του, να μην υποκαθιστά ποτέ τους άλλους, και να ανακαλύπτει στην ενίσχυση της θέλησής του για ζωή την πρακτική αλήθεια της συλλογικής δράσης.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 45
Τα κινήματα συλλογικής απελευθέρωσης και εναρμόνισης θα ξεσπάσουν ξεκινώντας από το άτομο, με τα πάθη του, τη δημιουργικότητά του, τη φαντασία του, την ακόρεστη δίψα του για βιωνόμενες εμπειρίες. Και κανένα συλλογικά κίνημα δεν θα επιτύχει την ποιοτική δύναμη της ριζοσπαστικότητας όσο δεν θα έχει αποδείξει ότι αυξάνει την εξουσία των ατόμων πάνω στην ίδια την καθημερινή ζωή τους. Το να είσαι ριζοσπαστικός, σημαίνει βα βάζεις την ιστορία στην υπηρεσία της ατομικής ευτυχίας.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 45
Αντίθετα από τα πλήθη, τα χειραγωγημένα και χειραγωγήσιμα, οι συνειδητές μάζες ας αποτελούνται από άτομα που έχουν συνείδηση της υποκειμενικότητάς τυς και των ολικών απαιτήσεών της!
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 45
αυθορμητισμό της συλλογικής αυτοδιεύθυνσης! Ο καθένας για τον εαυτό του και η αυτοδιεύθυνση για όλους.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 46
Το αποτέλεσμα της σιτουασιονιστικής κριτικής το αποκάλυψαν οι ημέρες του Μάη. Ακόμα κι ένας κοινωνιολόγος θα μπορούσε, βασιζόμενος στα γενικά χαρακτηριστικά τής ποιητικής γλώσσας τής εποχής, να μετρήσει τον αντίκτυπο της I.S.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 47
Η αρχή σύμφωνα με την οποία εκείνο που είναι ευκολότερο να καταστραφεί και να εκτραπεί είναι επίσης ό,τι το αμεσότερα συγκεκριμένο στους καταπιεστικούς μηχανισμούς τού θεαματικού-εμπορευματικού συστήματος, δείχνει αρκετά καθαρά ότι η πιο απλή και πιο συγκεκριμένη λειτουργία επιτρέπει την καλύτερη υπόγεια επαναστατική πρακτική.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 48
Συνταγή προς τέρψη των κατώτερων ιδιωτικών και δημόσιων υπαλλήλων (τράπεζες, δημόσια ταμεία, ασφάλειες, υπουργεία, διοικητικές υπηρεσίες): καταστροφή φακέλων και αρχείων, μπλοκάρισμα των διαβιβάσεων, δημιουργία περιπλοκών στη δουλειά των αρχηγών, πυρπόληση γραφείων συνδυασμένη με την κριτική των παρασιτικών τομέων, υπεξαίρεση χρημάτων προς όφελος των άγριων απεργιών, αυτοάμυνα ενάντια σε κάθε καψόνι, κτλ.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 49
Συνταγή προς απόλαυση των γιατρών: καταγγελία των ασύλων και προξένηση της καταστροφής τους, απελευθέρωση των κρατούμενων, ενθάρρυνση των απουσιών από τη δουλειά, εξήγηση του ρόλου και της λειτουργίας τού γιατρού στο κυρίαρχο σύστημα, προετοιμασία της καταστροφής της ιατρικής ως ειδίκευση, κτλ.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 49
Συνταγή προς ικανοποίηση των δικηγόρων: ενθάρρυνση της απόδρασης των φυλακισμένων και της καταστροφής των σωφρονιστικών ή “αναμορφωτικών” ιδρυμάτων, εκλαΐκευση των γνώσεων για τις αστυνομικές μεθόδους και τους τρόπους αντιμετώπισής τους, πυρπόληση των δικαστικών αρχείων και των δικαστηρίων, προετοιμασία τής τοποθέτησης των δικαστών και εισαγγελέων στη θέση του κατηγορουμένου, διάδοση των λιβέλλων ενάντια στο δικαστικό εμπόρευμα, κτλ.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 49
Συνταγή προς διάσωση των τεχνικών: προετοιμασία της εκτροπής-οικειοποίησης της παραγωγής κατά την κατάληψη του εργοστασίου, εξήγηση της λειτουργίας και δυσλειτουργίας τού προτιμητέου βιομηχανικού τομέα, σαμποτάρισμα της μεταβίβασης των εντολών, κατάδειξη της αντικειμενικής γελοιότητα των αρχηγών, παροχή κάθε αναγκαίας τεχνικής βοήθειας στους “άγριους” απεργούς, κτλ.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 49
Συνταγή προς ψυχαγωγία των μαθητών, μαθητριών και καθηγητών: να γίνει ο βίος αβίωτος στους κατόχους εξουσίας, εκτροπή-οικειοποίηση του τεχνικού εξοπλισμού προς όφελος της διάδοσης της ριζοσπαστικής θεωρίας, υποβοήθηση της απελευθέρωσης των παιδιών και μελέτη του εφικτού ξεπεράσματος της παιδικότητας στη γενικευμένη αυτοδιεύθυνση, καταστροφή των κτιρίων που κατασκευάστηκαν σαν φυλακές και σαν κέντρα ιδεολογικής τοξίνωσης, αντικειμενική γελοιοποίηση των συνδέσμων γονέων, επινόηση τεχνικών αυτοάμυνας, προετοιμασία της επανεπένδυσης της κουλτούρας στη ριζοσπαστική θεωρία, ανακάλυψη του πάθους τού έρωτα και πρακτική αυτού του πάθους στα πλαίσια της φουριεριστικής προοπτικής τής κοινωνικής εναρμόνισης, κτλ.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 50
ανακάλυψη του πάθους τού έρωτα και πρακτική αυτού του πάθους στα πλαίσια της φουριεριστικής προοπτικής τής κοινωνικής εναρμόνισης
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 50
Συνταγή προς αγαλλίαση των τεχνικών των επικοινωνιακών κυκλωμάτων (ανθρώπων που ευνοούνται ιδιαίτερα από τον πλούτο τού υλικού εξοπλισμού ο οποίος τίθεται σε λειτουργία με την αναγωγή της κουλτούρας σε θέαμα): πειρατικές παρεμβάσεις στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση, απευθείας ή μέσω μαγνητοταινιών και φιλμ, σχόλια από τους λινοτύπες στα βιβλία και στις εφημερίδες που χτυπάνε, κτλ.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 50
Η δημιουργικότητα δεν έχει όρια.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 51
Δεν είναι σκανδαλώδες ότι, με κατάληψη εργοστασίου ή χωρίς αυτήν, οι απεργίες μέχρι σήμερα ουδέποτε άγγιξαν το εμπόρευμα;
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 51
Δεν είναι σκανδαλώδες ότι, με κατάληψη εργοστασίου ή χωρίς αυτήν, οι απεργίες μέχρι σήμερα ουδέποτε άγγιξαν το εμπόρευμα; Στην καλύτερη περίπτωση οι απεργίες αυτές αναστέλλουν την παραγωγή του, και σπάνια τη διανομή του, διαταράσσοντας μόνο επιφανειακά τούς αυτορυθμιστικούς μηχανισμούς. Όμως, σ’ αυτό το στάδιο επέμβασης, εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη σημασία δεν είναι πια το σαμποτάζ αλλά η εκτροπή-οικειοποίηση: η εκτροπή-οικειοποίηση της πρώτης ύλης των ανταλλαγών, όλοι οι τρόποι για να υπεξαιρεθεί από τα κυκλώματα παραγωγής και διανομής όπου γίνεται ανταλλακτική αξία, συσσωρεύεται, αναπαράγεται, κοινωνικοποιείται, όλοι οι τρόποι για να μπει στη συλλογική υπηρεσία της ατομικής θέλησης για ζωή.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 51
μπορούν να στριμώξουν μέσα στη συσκευασία κάποιου προϊόντος ένα σημείωμα που να αναφέρει την πραγματική τιμή κόστους και να αποσαφηνίζει την άθλια ποιότητά του, την ψευδαισθησιογόνα λειτουργία του
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 53
Η ανατρεπτική δημιουργικότητα εμπεριέχει, πιο σίγουρα απ’ ό,τι οι εκκλήσεις για επαναστατική συνοχή, αυτή την αρχή της κορέσιμης και ακόρεστης απόλαυσης, αυτό τον σπόρο αυθεντικής πραγμάτωσης που διαδίδεται παντού, εδραιώνει την ελευθερία, αποσαφηνίζει την αυτονομία, καταστρέφει από τα μέσα τούς ρόλους, τις ιδεολογίες, τους αυταρχισμούς, τις ειδεχθείς συμπεριφορές (ζήλεια, τσιγκουνιά, περιφρόνηση της γυναίκας, του άντρα, του παιδιού…). Μέσα στην αυτονομία που γενικεύεται από την ανατρεπτική δραστηριότητα εναντίον τού εμπορευματικού συστήματος, η επιβίωση τίθεται σε αμφισβήτηση εν ονόματι της ζωής, κι έτσι θεμελιώνεται το κίνημα της γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 53
ανατρεπτική δημιουργικότητα
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 53
Οι ιδεολογίες τα βάζουν με τους ανθρώπους, το ανατρεπτικό παιχνίδι με τις συνθήκες. Η τρομοκρατία δείχνει στους μικρούς αρχηγούς ότι, αν δεν φάνε τους μεγάλους, θα φαγωθούν πρώτοι. Το ανατρεπτικό παιγνιακό αρκείται να ταρακουνήσει το φοινικόδεντρο της ιεραρχίας ώστε να μη μείνει πάνω του κανείς –εκτός απ’ όσους βρίσκονται πολύ ψηλά ή γαντζώνονται πεισματικά– τη στιγμή που θα πυρποληθεί.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 54
Η εμπειρία τής υπόγειας δράσης, η ανώνυμη ανατροπή, προσφέρουν σ’ όσους φοβούνται τους ιεραρχικά “ανώτερους” –όχι από δειλία αλλά επειδή ξέρουν αρκετά καλά ότι ένα κάτοχος εξουσίας, όσο γελοίος κι αν είναι, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει ενοχλήσεις και να καταστείλει– την ευκαιρία να ξαναποκτήσουν αυτοπεποίθηση, να μετρήσουν την απάτη των ρόλων, να ανακαλύψουν τον εαυτό τους σαν ανεπανάληπτη υποκειμενικότητα, να μη νιώθουν πια το φόβο που είναι το ελατήριο της τρομοκρατίας, να γνωρίσουν αυτό το μυστικό αίσθημα αυθεντικού πλούτου που δημιουργεί το θάρρος και την αποφασιστικότητα στην απεργία ή στην εξέγερση.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 54
Είτε είναι επιφυλακτικός είτε ριψοκίνδυνος, ο ανατρεπτικός παίκτης δεν είναι ποτέ υποψήφιος μάρτυρας. Το μεγάλο παιχνίδι της ανώνυμης ανατροπής προετοιμάζει τη διεθνή εμφάνιση του “κόμματος” του ξεπεράσματος
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 55
Σ’ αυτό το είδος ριζοσπαστικής επέμβασης, το άτομο αντιλαμβάνεται τον εαυτό του σε βάθος αντιλαμβανόμενο τη ρίζα του εμπορευματικού συστήματος, γίνεται ο ίδιος του ο ηγέτης που είναι εχθρικός προς όλους τους ηγέτες, δίνει στα αυθεντικά πάθη του –στον έρωτα, στις συναντήσεις, στο παιχνίδι, στο μίσος, στη δημιουργία, στο όνειρο– τη διάστασή τους της πολυδιάστατης πραγμάτωσης, το κρεβάτι τους στην ιστορία που είναι να γίνει.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 55
“Αν νομίζετε πως αυτά θα τελειώσουν, πέφτετε πολύ έξω…”
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 55
Προσθέτω ότι, έχοντας εγκαταλείψει την I.S. την Νοέμβριο του 1970 από αδιαφορία για τα προβλήματα της ομάδας, εξαιτίας της αδιαφορίας που μου καταλόγιζε η τάση Ντεμπόρ-Ριεζέλ-Βιενέ και με αδιαφορία για όσα μπορεί να συζητούνται, να δημοσιεύονται ή να διαδίδονται σχετικά, δεν θεωρώ τίποτα πιο ευχάριστο παρά να συμβάλω, με αυτόνομο τρόπο και με όλα τα μέσα που αυξάνουν την απόλαυση αυτής της συμβολής, στις προόδους του σιτουασιονιστικού εγχειρήματος, στην εκτυλισσόμενη εμπειρία τής γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης. Αναλογεί εφεξής στον καθένα να προσκομίσει, μέσα στην ανυπομονησία για άμεσα αποτελέσματα και στο αυθεντικά βιωνόμενο πάθος να κατασκευάσει μια ζωή για τον εαυτό του, την απόδειξη της παρόρμησης και της συνοχής που κρίνει τον εαυτό του ικανό να δώσει στο συλλογικό κίνημα της ατομικής πραγμάτωσης.
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 57
“… Η γενική σύμπνοια της Ανθρωπότητας θα γεννηθεί από την εξωθημένη στο άπειρο διαίρεση των ατόμων”
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 58
Ένα και μόνο επαναστατικό κείμενο προς χρήση των παιδιών, έχοντας την κατάλληλη κυκλοφορία, θα ήταν αρκετό για να γελοιοποιήσει όλη τη γλώσσα του εξωτερκού τους καθορισμού. Όμως δεν υπάρχει. Τι ονειρεύονται οι αντιπαιδαγωγοί – “αντιευνουχιστές”;
Ραούλ Βανεγκέμ (Raoul Vaneigem) Τρομοκρατία ή Επανάσταση Ελεύθερος Τύπος, σελίδα 59