Σχεδόν κάθ χρόνο έχουμε μια νέα, συχνά απροσδόκητη βελτίωση στην τέχνη της γεωργίας, που επί τόσους αιώνες ήταν σε κατάσταση λήθαργου.

Η παρούσα τάση της οικονομικής ανάπτυξης στον κόσμο είναι, όπως έχουμε δει, να παρακινεί ολοένα περισσότερο το κάθε έθνος, ή και την κάθε περιοχή με τη γεωγραφική έννοια, να βασίζεται κυρίως στην εγχώρια παραγωγή όλων των αναγκαίων για τη ζωή. Δεν εννοώ να μειώσουμε τις παγκόσμιες ανταλλαγές· ίσως να τις αυξήσουμε ακόμα περισσότερο κατά όγκο· αλλά να τις περιορίσουμε στα όσα πρέπει πραγματικά να ανταλλάσσονται και συγχρόνως να αυξήσουμε σε τεράστιο βαθμό την ανταλλαγή καινοτομιών, προϊόντων της τοπικής ή της εθνικής τέχνης, νέων ανακαλύψεων και επινοήσεων, γνώσεων και ιδεών.

Η ποσότητα εργασίας που απαιτείται για να παράγουμε ορθολογικά τα τρόφιμά μας είναι πράγματι τόσο μικρή, ώστε οι υποθετικοί μας κάτοικοι θα αναγκάζονταν να αφιερώνουν τον ελεύθερο χρόνο τους στη χειροτεχνία, την τέχνη, την επιστήμη ή σε ό,τι άλλο θέλουν.

Τα εμπόδια δεν είναι η ατελής κατάσταση της γεωργικής τέχνης, το άγονο του εδάφους, το κλίμα. Είναι εξ ολοκλήρου οι θεσμοί μας

Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για χειροτεχνία, επιστήμη ή τέχνη, ο βασικός στόχος του σχολείου δεν είναι να κάνει τον αρχάριο ειδικό, αλλά να του διδάξει τις στοιχειώδεις γνώσεις και τις σωστές μεθόδους δουλειάς και, προπάντων, να του δώσει εκείνη τη γενική έμπνευση που θα τον παρακινήσει αργότερα να βάζει σε οτιδήποτε κάνει μιαν ειλικρινή λαχτάρα για αλήθεια, να αγαπά το ωραίο, ως μορφή και ως περιεχόμενο, να νιώθει την ανάγκη να είναι μια χρήσιμη ανθρώπινη μονάδα ανάμεσα στις άλλες ανθρώπινες μονάδες και να αισθάνεται έτσι την καρδιά του συντονισμένη με την υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Θέλαμε για μας και για τους άλλους, για όλους τους ανθρώπους, μια κοινωνία καινούργια, απαλλαγμένη απ’ όλες τις συμβάσεις που κάνουν τους ανθρώπους τεχνητά άνισους και τους επιβάλλουν ταπεινώσεις, βάσανα κι εξευτελισμούς

Η δράση για τη δράση, όπως θα λέγαμε η τέχνη για την τέχνη.

Για τον εξεγερμένο άνθρωπο, η εξέγερση είναι η κατ’ εξοχής τέχνη του ζην.

τέχνη τού να μην κάνεις τίποτα, το σημάδι μιας συνείδησης πραγματικά απελευθερωμένης από τους πολυάριθμους καταναγκασμούς, που από τη γέννηση ως το θάνατο μετατρέπουν τη ζωή σε μια φρενήρη παραγωγή του τίποτα

Δεν έχουμε πλέον τίποτα να διδαχτούμε από τις ατέρμονες σοφιστείες που μας κληροδότησε ο παλιός κόσμος, πάνω στην τέχνη του να πεθάνεις και την επιστήμη του να βασανίζεσαι.

Η επιθυμία για τεμπελιά είναι σαν την τέχνη του έρωτα.

Δεν προτείνω άλλο εκπαιδευτικό σχέδιο από εκείνο της αυτοδημιουργίας καθενός μέσα στην αγάπη και τη γνώση του ζώντος. Έξω από το σκασιαρχείο, όπου η ζωής ανακαλύπτεται και αναζητείται ακατάπαυστα –από την τέχνη της αγάπης ως τα θεωρητικά μαθηματικά–, δεν υπάρχει παρά η ανία και το νεκρό βάρος ενός απολυταρχικού παρελθόντος.

ρουφάω το μεδούλι από κάθε καλλιτέχνη
κι ύστερα του λέω πως δεν κάνει για την τέχνη

εκφυλισµός των ιδεών
Θεόδωρος Π. Γκεβεζές

Θα έρθει κάποια στιγμή που η τέχνη θα εξοριστεί για τα καλά από τη ζωή μας, που η επιρροή της πάνω στη ζωή θα είναι μηδαμινή.

Η δίψα για πρωτοτυπία της μοντέρνας τέχνης κάνει τον μέτριο καλλιτέχνη να πιστεύει ότι το μυστικό της πρωτοτυπίας συνίσταται στο να είναι διαφορετικός.

Η επιστήμη και η τέχνη ανήκουν σε όλο τον κόσμο, και μπροστά τους εξαφανίζονται όλα τα σύνορα.